Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Το τραγούδι δεν γράφεται μέσα σε δοκιμαστικό σωλήνα. Γράφεται από τη ζωή, και η δική μας η ζωή, των Ελλήνων, ανασαίνει, ταξιδεύει, ερωτεύεται, με τη θάλασσα. Αναρίθμητα είναι τα τραγούδια που μιλάνε για τη θάλασσα. Τα νησιώτικα, ιδίως, μυρίζουν αρμύρα, ήλιο, κύμα, ψαροκάϊκα. Και γράφοντας «μυρίζουν», το εννοώ: η θάλασσα η ελληνική ευωδιάζει. Ιδίως το καλοκαιράκι, που φοράει τα πράσινα και τα γαλάζια της και ονειρεύσαι χρυσά κορίτσια και μελαχρινά αγόρια.

Έχω γράψει κι εγώ, πολλά τραγούδια για τη θάλασσα. Έναν δίσκο μου, μάλιστα, με τον Μάνο Λοϊζο, τον βάφτισα «Θαλασσογραφίες». Μιλάμε, εκεί, για δελφίνια και για γοργόνες, για αγάπες και πανηγύρια και συνεχίζουμε, σ' έναν άλλο δίσκο -«Νάχαμε τι νάχαμε»- με καπηλειά των λιμανιών, με πρώην ναυτικούς που αφηγούνται παραμύθια και κατορθώματα, για φύκια, ναυάγια παλιά και χαμένα παλικάρια.

Η θάλασσα, είναι ο «ζωτικός χώρος» όλων μας. Την τραγουδάμε αιώνες τώρα. Από τη εποχή του Όμηρου. Για τα καπρίτσια και την οργή της. Μα, πιό πολύ, για την ομορφιά της. Που είναι μοναδική. Και δεν έχει τελειωμό. Ομορφιά άνευ ορίων και άνευ όρων.

Μόλυβος 22/7/2004         

Λευτέρης Παπαδόπουλος

Σημ.: Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος είναι από τους σημαντικότερους Έλληνες στιχουργούς.