Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη. Επισκέπτονται τα μουσεία της και τις Βυζαντινές εκκλησιές της, βλέπουν παλιά και ενδιαφέροντα διατηρητέα κτίρια, κάνουν βόλτες στην παραλία της και γευματίζουν στα πολυάριθμα εστιατόριά της. Επισκέπτονται την αγορά της και ψωνίζουν ρούχα και παπούτσια, κοσμήματα και αντίκες ενώ άλλοι κάνουν εκδρομές στην κοντινή Χαλκιδική για ένα μπάνιο στις ζεστές και φιλικές της παραλίες.  

Η Θεσσαλονίκη ιδρύθηκε το 316 π. Χ., επτά χρόνια μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από τον Κάσσανδρο ο οποίος έδωσε στην πόλη το όνομα της συζύγου του που ήταν η θυγατέρα του βασιλιά Φιλίππου του Β/ της Μακεδονίας. Ο αρχικός οικισμός της νέας πόλης υπήρξε η κωμόπολη της Θέρμης (περιοχή Καλαμαριάς) και η νέα πόλη ιδρύθηκε στην περιοχή αυτή διότι οι ιστορικές συνθήκες της εποχής απαιτούσαν τη δημιουργία μιας παραλιακής πόλης με ασφαλές λιμάνι. Ο Κάσσανδρος αύξησε τον πληθυσμό της πόλης δίνοντας παροχές στους κατοίκους 26 παρακείμενων αγροτικών οικισμών με σκοπό να εγκατασταθούν εκεί. 

Στην πορεία των αιώνων και σε όλες τις ιστορικές εποχές η Θεσσαλονίκη έπαιζε πρωταρχικό ρόλο στην πολιτική και πολιτιστική ζωή της Μακεδονίας. Κατά τη Βυζαντινή εποχή, η πόλη είχε ρόλο σχεδόν ισότιμο με την Κωνσταντινούπολη αφού ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της αυτοκρατορίας σε πληθυσμό και πολιτισμό. Ονομαζόταν 'συμβασιλεύουσα'.  Από όλες τις Ελληνικές πόλεις είναι η μοναδική που έχει διατηρήσει χαρακτηριστικά παραδείγματα Βυζαντινής αρχιτεκτονικής του 5^ου έως και 14^ου αιώνα.  

Το έτος 168 μ.Χ. με την πτώση του τελευταίου Μακεδόνα βασιλιά από τους Ρωμαίους, η πόλη έγινε η πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής  επαρχίας της Μακεδονίας. Το έτος 300 μ.Χ. ιδρύθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία από το βασιλιά Κωνσταντίνο.  Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η πόλη υπέστη επιδρομές Σλάβων και άλλων βαρβαρικών λαών. Το 904 την κατέλαβαν Σαρακηνοί πειρατές οι οποίοι πούλησαν περίπου 20.000 από τον πληθυσμό της πόλης στα σκλαβοπάζαρα της ανατολής.

Το 1430 η πόλη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών μέχρι το 1912 όποτε έγινε πάλι ελληνική. Οι Οθωμανοί μετέτρεψαν τις θαυμάσιες Βυζαντινές εκκλησίες σε τζαμιά και επίσης έχτισαν δημόσια λουτρά και βρύσες, σκεπαστές αγορές και μιναρέδες. Μερικά από τα κτίσματα αυτά διατηρούνται μέχρι σήμερα.  

Κατά τη Βυζαντινή περίοδο κατασκευάστηκε το λιμάνι της πόλης από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (310 μ. Χ.) και ο Θεοδόσιος έχτισε το τείχος της πόλης το 390 μ. Χ.. Μέρη του παλιού τείχους είναι ακόμη ορατά αν και τα υπάρχοντα τείχη είναι νεώτερα. Έχουν χτιστεί με πέτρα και μίγμα λάσπης, σε ζώνες παράλληλες με το έδαφος για μεγαλύτερη σταθερότητα. Η Ακρόπολη της πόλης διατηρείται μέχρι σήμερα και ο στρογγυλός πύργος του Τριγωνίου, στην ανατολική πλευρά, προσφέρει μια υπέροχη θέα της πόλης. Το συνολικό μήκος του τείχους της πόλης ήταν οκτώ χιλιόμετρα. Οι Τούρκοι κατεδάφισαν το τείχος και τους πύργους στην παραλιακή οδό καθότι είχε πλέον εκλείψει ο κίνδυνος των πειρατών και υπήρχε ανάγκη να διευκολυνθεί το εμπόριο. Ο μόνος πύργος που παρέμεινε είναι ο Λευκός Πύργος (1430) που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης. 

Σήμερα η θεσσαλονίκη είναι μια μεγάλη παραλιακή πόλη 700.000 κατοίκων με ιστορία 2300 ετών. Μνημεία του ιστορικού παρελθόντος της μπορεί κανείς να δει κάνοντας περιπάτους στην περιοχή που περικλείεται από τα τείχη της. Η σύγχρονη όμως πόλη έχει επεκταθεί σε μεγάλη περιοχή και κατέχει όλα τα στοιχεία των σύγχρονων μεγαλουπόλεων.

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ