ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ ΣΤΟ ΕΥΡΩ

Η ιστορία της δραχμής

Η δραχμή υπήρξε η νομισματική μονάδα των αρχαίων Ελλήνων και αντιστοιχούσε σε δέσμη σιδερένιων ή χάλκινων οβολών. Στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ. ο Φείδων έκοψε στην Αίγινα νόμισμα που ισοδυναμούσε με 6 οβολούς. Το νόμισμα αυτόονομάστηκε δραχμή γιατί οι 6 οβολοί που το αποτελούσαν γέμιζαν το ανθρώπινο χέρι (δραξ- χούφτα, το κοίλον της παλάμης). Ο Φείδων αφιέρωσε στο ναό της θεάς 'Ηρας στο 'Αργος δέσμη οβολών ως συμβολική εκδήλωση της πρόθεσής του να αποσύρει τους οβολούς από την κυκλοφορία για χάρη του νέου νομίσματος. Αργότερα, περί τα τέλη του του ιδίου αιώνα, οι 'Ελληνες της Μικράς Ασίας μαζί με Λυδίους επινόησαν για πρώτη φορά το νόμισμα με την κερματική του μορφή που γνωρίζει σήμερα ο κόσμος. Στο νεότερο ελληνικό κράτος, με το διάταγμα της 8ης Φεβρουαρίου 1833 επί αντιβασιλείας 'Οθωνος, εισήχθη η δραχμή για πρώτη φορά ως νομισματική μονάδα. Οι 'Ελληνες μαζί της διήνυσαν μία κοινή πορεία εκατοντάδων χρόνων. Το βράδυ της 31ης Δεκεμβρίου 2001 η δραχμή έφυγε οριστικά από τη ζωή μας και το ευρώ άρχισε τη δική του πορεία.

Η ιστορία του ευρώ 

Από την 1η Ιανουαρίου 1999 το ευρώ (σε λογιστική μορφή) υιοθετήθηκε ως το εθνικό νόμισμα έντεκα κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία και Φινλανδία). Τα έντεκα αυτά κράτη επιλέχθηκαν να συμμετάσχουν στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση με απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις αρχές Μαΐου του 1998, αφού είχαν εκπληρώσει τα κριτήρια σύγκλισης που προβλέπονταν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Στις 19 Ιουνίου 2000, στο πλαίσιο της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Santa Maria da Feira , η Ελλάδα έγινε δεκτή ως το δωδέκατο μέλος της ζώνης του ευρώ από την 1η Ιανουαρίου 2001, αφού εκτιμήθηκε ότι πληρούσε τα κριτήρια σύγκλισης. Ταυτόχρονα καθορίστηκε η αμετάκλητη ισοτιμία (τιμή) μετατροπής της δραχμής σε ευρώ (1 € = 340,750 δραχμές), η οποία ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2001, και ταυτίζεται με την κεντρική ισοτιμία της δραχμής έναντι του ευρώ στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών II (ΜΣΙ ΙΙ), η οποία ίσχυσε μετά τις 17 Ιανουαρίου 2000.

Τα τραπεζογραμμάτια ευρώ

Οι απεικονίσεις των τραπεζογραμματίων ευρώ ανακοινώθηκαν το Δεκέμβριο του 1996 από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Υπάρχουν 7 τραπεζογραμμάτια σε διαφορετικά χρώματα και μεγέθη, αξίας 500, 200, 100. 50, 20, 10 και 5 ευρώ. Τα τραπεζογραμμάτια αυτά έχουν ενιαία εμφάνιση σε όλη τη ζώνη του ευρώ, σε αντίθεση δηλαδή με τα κέρματα ευρώ, δεν φέρουν εθνικές απεικονίσεις στη μία τους όψη. Οι απεικονίσεις στις 7 αξίες τραπεζογραμματίων αφορούν αρχιτεκτονικούς ρυθμούς επτά διαφορετικών περιόδων της ευρωπαϊκής πολιτισμικής ιστορίας που αποδίδονται με τρία βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία: παράθυρα, πύλες και γέφυρες. Τα παράθυρα και οι πύλες συμβολίζουν το ανοιχτό πνεύμα συνεργασίας στην Ευρώπη, ενώ οι γέφυρες την επικοινωνία και αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, καθώς και μεταξύ της Ευρώπης και όλων των άλλων χωρών του κόσμου.

Τα κέρματα ευρώ

Υπάρχουνοκτώ αξίες κερμάτων ευρώ (1, 2, 5, 10, 20, 50 λεπτά, 1 και 2 ευρώ). Τα κέρματα ευρώ, σε αντίθεση με τα τραπεζογραμμάτια που έχουν ενιαία εμφάνιση, έχουν μόνο μια όψη κοινή σε όλα τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ. Η άλλη όψηφέρει απεικονίσεις που σχετίζονται με την εθνική ταυτότητα της κάθε χώρας. Όλα τα κέρματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στα 12 κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ ανεξάρτητα από την παράσταση της εθνικής όψης τους.

Τα σχέδια της ενιαίας όψης των κερμάτων ευρώ επιλέχθηκαν το 1997, από προτάσεις που υπέβαλαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμβολίζουν την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ελληνικά Κέρματα Ευρώ 

Ηεπιλογή των σχεδίων για την εθνική όψη έγινε το Μάιο 2000, από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ύστερα από εξέταση ενός αριθμού προτάσεων που είχαν επιλεγεί από Ειδική Γνωμοδοτική Επιτροπή και από το Συμβούλιο Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος. Οι εθνικές όψεις των οκτώ ελληνικών κερμάτων φιλοτεχνήθηκαν από τον γλύπτη του Ιδρύματος Εκτύπωσης Τραπεζογραμματίων κα Αξιών (ΙΕΤΑ) της Τράπεζας της Ελλάδος, Γεώργιο Σταματόπουλο, και περιλαμβάνουν θέματα από την αρχαία και τη νεότερη ελληνική ιστορία. Κάθε ονομαστική αξία έχει διαφορετικό σχέδιο.

  Κέρμα 2 ευρώ- Η απαγωγή της Ευρώπης- μορφή της Ελληνικήςμυθολογίας από την οποία πήρε το όνομά της η ήπειρός μας-  από τον μεταμορφωμένο σε ταύρο Δία, όπως απεικονίζεται σε ψηφιδωτό του 3ου μ.Χ. αιώνα, που βρέθηκε στη Σπάρτη.

Κέρμα 1 ευρώ- Αντίγραφο αρχαίου αθηναϊκού τετράδραχμου του 5ου π.Χ. αιώνα, που φέρει παράσταση

γλαύκας, συμβόλου της θεάς Αθηνάς.

  Κέρμα 50 λεπτών- Η μορφή του Ελευθερίου Βενιζέλου (1864-1936). Ο Βενιζέλος, ο οποίος αποτελεί την πλέον σημαντική πολιτική φυσιογνωμία της ελληνικής δημόσιας ζωής της νεότερης Ελλάδας, διακρίθηκε ως πρωτοπόρος εκτεταμένων κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και εξαιρετικός διπλωμάτης. Συνέβαλε αποφασιστικά στον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού κράτους και στην απελευθέρωση ελληνικών εδαφών που προσαρτήθηκαν στην ελληνική επικράτεια.

  Κέρμα 20 λεπτών- Η μορφή του Ιωάννη Καποδίστρια (1771-1831). Αφού διέπρεψε στον ευρωπαϊκό διπλωματικό στίβο, ο Καποδίστριας, ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος (1828-1831) μετά τον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα (1821-1827), εργάστηκε με ζήλο και μεθοδικότητα για την οργάνωση ενός σύγχρονού ευρωπαϊκού εθνικού κράτους.

  Κέρμα 10 λεπτών- Η μορφή του Ρήγα Φεραίου - Βελεστινλή, (1757-1798). Επιφανής εκπρόσωπος του Ελληνικού Διαφωτισμού, διανοούμενος αλλά και άνθρωπος της δράσης, ο Ρήγας οραματίστηκε την απελευθέρωσητων βαλκανικών εθνοτήτων από την οθωμανική κυριαρχία, και τη δημιουργία ενός νέου πολυεθνικού σχήματος στα Βαλκάνια, οργανωμένου σύμφωνα με τις απόψεις του ευρωπαϊκού πολιτικού στοχασμού.

  Κέρμα 5 λεπτών - Ένα δεξαμενόπλοιο συμβολίζει το τολμηρό επιχειρηματικό πνεύμα στη σύγχρονη ελληνική εμπορική ναυτιλία.

  Κέρμα 2 λεπτών- Ο δρόμωνας ή κορβέτα, που απεικονίζεται στο κέρμα αυτό, ήταν ένας από τους τύπους των πλοίων που χρησιμοποιήθηκαν στον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα (1821-1827).

  Κέρμα 1 λεπτού- Στο κέρμα αυτό απεικονίζεται εξελιγμένη μορφή της α θηναϊκής τριήρους, εντυπωσιακό επίτευγμα ναυπηγικής, που αποτελούσε το μεγαλύτερο και κυριότερο πλοίο του στόλου της Αθηναϊκής Δημοκρατίας των κλασικών χρόνων (5ος αιώνας π.Χ.).